Ga jij "vreemd"

[edcar]

Deze blog is natuurlijk voor diegene die in relatie zitten ( maar ervaring van single mag natuurlijk ook )

Dus simpel ; 1 : Je hebt een relatie en jij houdt je "Bigevoelens" verborgen voor je partner....Je houd er gewoon een man/vrouw op naar en neemt het risico voor lief

2 : je hebt je man/vrouw verteld over je gevoelens en die vind het best zolang jij maar gewoon monogaam bent en blijft....alleen vertel je hem/haar niet van jouw relatie met die ene man/vrouw.

3 : Jij hebt je "bigevoelens" verteld aan je partner en die vind het goed,heeft er ook geen "moeite" mee dat jij er een relatie op naar houd maar wel in "mate" ...( Dus legaal vreemdgaan )

4 : Wij zijn beiden Bi en genieten er gewoon van,samen maar ook apart van elkaar ( alleen dezelfde sexe dan )

5 : Wij zijn beiden Bi en genieten gewoon met elkaar ( dus gaan niet los van elkaar met een ander ook niet als het dezelfde sexe betreft )

[cared]

5 natuurlijk want ben nu eenmaal tegen vreemd gaan...als je er niet over kan praten of je wil het niet, maak je een einde aan je relatie. Je gaat je partner geen pijn doen voor jouw lust. Als je partner er achter komt doe je die persoon pijn en kan je wel zeggen hou van haar/hem maar dat is niet zo anders zou je eerlijk tegen elkaar zijn en als je van iemand houdt doe je die persoon ook geen pijn. (mijn mening)

[Miranda]

6. Ik ben bi, man is hetero en we zitten in een polyamoureuze relatie

[bi-tje]

Ik heb eerlijk gezegd nog niet de kans gehad om vreemd te gaan

Maar nee, vreemdgaan, daar ben ik te eerlijk voor. Teveel een jongen met geweten. Vreemdgaan vind ik: stiekem. Dat is waar ik zelf moeite mee heb. Ik bijt namelijk niet als het voor komt, waarom verborgen houden... Het zal mij te kort doen als de ander het niet verteld uit angst, niet omwille van de daad.

Maar wat is de definitie van vreemdgaan? Voor de ene is dat al een aanraking, of het naakt zien van de partner, voor weer een ander is dat pas de seks. Ik weet dat ik met meerdere mensen kan knuffelen in de zin van warme vrienden en daar een aantrekkingskracht bij kan ervaren. Ik verbind er niet zoveel zwaars aan. Ik zie het als iets wat leuk kan zijn, een plezier, net als seks. Ik zie iemand (vriend/vriendin) niet als bezit maar meer als iemand waar ik mee mag omgaan omdat deze persoon het ook prettig vind bij mij. Het gaat bij mij meer om de emotionele binding dan om de lichamelijke binding.

Het is wel dat ik maar 1 relatie aansluiting voel terwijl ik wel meer goede/warme vrienden kan hebben. Maar het woord relatie heb ik als kind al als een beetje een vies woord gevonden. Nu eigenlijk nog steeds wel. Het klinkt zo 'niet speels', zo dood serieus. Ik ben wat meer van het speelse, vrolijke. Zoals ik ben . Wat voor woord ik er dan wel aan geef zie ik te zijner tijd wel.

[Anne-Fleur]

7. Ik ben bi, vriendlief is bi en we hebben een polyamoureuze relatie

[Luc]

Deze geldt ook voor mij:

7. Ik ben bi, vriendlief is bi en we hebben een polyamoureuze relatie

Alleen is het dan vriendinlief...

[bi-tje]

Deze geldt ook voor mij:

7. Ik ben bi, vriendlief is bi en we hebben een polyamoureuze relatie

Alleen is het dan vriendinlief...

Hoe komt het, dat jij niet zwaar jaloers, gefrustreerd en verdrietig raakt als jouw vriendinlief met iemand buiten jou naar bed gaat en dat veel mensen dit juist wel hebben?

[Miranda]

Hoe komt het, dat jij niet zwaar jaloers, gefrustreerd en verdrietig raakt als jouw vriendinlief met iemand buiten jou naar bed gaat en dat veel mensen dit juist wel hebben?

Interessant dat deze vraag niet aan de polyamoureuze vrouwen wordt gesteld.

Goed, ik ben Luc niet, maar ik wil er best mijn visie op geven.

Ik heb zo lang ik me kan herinneren nooit iets gehad met het idee dat iemand van mij is. Hoe zou iemand van mij kunnen zijn?
En daaruit voortvloeiend, hoe zou ik iemand kunnen verbieden om iets te doen wat hij of zij graag wil doen?
Als iemand mij iets zou verbieden zou dat toch een forse relatiebobbel zijn, hoor.
Je houdt rekening met elkaar, je spreekt voorkeuren uit, maar verbieden? Nee.
Zowel man als ik hebben de diepe innerlijke overtuiging dat we bij elkaar zijn omdat we dat willen. Niet omdat we van elkaar zijn.
Er is ook een rotsvast geloof in de kracht en sterkte van de relatie. We houden intens veel en diep van elkaar.

En dus ben ik blij voor mijn lief als hij gelukkig is omdat hij helemaal verliefdig is.
Een stralend stuiterige man heeft voor mij ook aanzienlijke voordelen trouwens, en dat gaat andersom ook op.
Als er voor mij enkel nadelen aan zaten, dan zou ik het vast ook niet leuk vinden, ik ben ook maar een zoogdier, gedreven door biochemie.
Maar de voordelen zijn veel en veel groter dan de nadelen (één zo'n nadeel is bijvoorbeeld gegoochel met agenda's en tijd).

[Luc]

Hoe komt het, dat jij niet zwaar jaloers, gefrustreerd en verdrietig raakt als jouw vriendinlief met iemand buiten jou naar bed gaat en dat veel mensen dit juist wel hebben?

Interessant dat deze vraag niet aan de polyamoureuze vrouwen wordt gesteld.

Goed, ik ben Luc niet, maar ik wil er best mijn visie op geven.

En ik ben Miranda niet! Maar ik zou wel iets vergelijkbaars hebben gezegd! Laat ik daarom het argument aanhalen dat misschien wel erg pragmatisch is, maar daarom niet minder geldend.

Als je iemand hebt gevonden die jou vrij laat in wat je op het gebied van seks en relaties, waarom zou je die relatie verstoren door jaloers te worden?
Nu weet ik, je zult er vermoedelijk tegenin brengen dat het niet zo eenvoudig ligt. Je kunt je gevoelens niet sturen! Waarom niet? We doen het constant. Er zijn genoeg dingen die we uit impuls zouden willen doen, maar waar we realiseren dat het beter is om even op de rem te gaan staan. Er is niets op tegen als de rede het op sommige momenten even overneemt van het gevoel. daar wordt het gevoel alleen maar beter van!
Jaloezie is op zich een legitiem en belangrijk waarschuwingssignaal. Maar het betekent niet dat het in alle gevallen terecht afgaat.
Tot slot: een polyamoreuze relatie schept over het algemeen een bijzondere band tussen de partners. Die band, waarbij je bijvoorbeeld intens kunt genieten als de ander een leuke relatie heeft, versterkt en verrijkt je relatie!

[Anne-Fleur]

Hoe komt het, dat jij niet zwaar jaloers, gefrustreerd en verdrietig raakt als jouw vriend(in)lief met iemand buiten jou naar bed gaat en dat veel mensen dit juist wel hebben?

Waarom andere mensen dat wel hebben weet ik niet. Zijn andere mensen, daar kan ik niet zoveel over zeggen

Maar waarom ik niet? Ik kon me vroeger (toen ik een jaar of 10 was ofzo) al niet voorstellen dat je de rest van je leven met 1 persoon zou doorbrengen. Dat is toch ontzettend saai? Inmiddels heb ik daar wel een meer genuanceerd beeld over, met vriendlief wil ik dolgraag de rest van m'n leven doorbrengen, we kunnen het gewoon zo goed met elkaar vinden en we hebben het eigenlijk nooit saai met elkaar.
Een ander ding is dat ik verliefd kan worden op meerdere personen. Dat ik verliefd wordt op een ander betekend niet dat ik dan niet meer van vriendlief houd. Maar ik vind het wel fijn om dan ook met die andere persoon een relatie op te bouwen. Gevoelens van verliefdheid moeten onderdrukken is gewoon erg naar, daar wordt ik niet gelukkig van. Vriendlief wordt weliswaar niet daadwerkelijk zo verliefd op andere mensen als op mij, maar ook hij vind wel eens iemand anders leuk. En handelt daar graag naar. En waarom ook niet dan? Door er naar te handelen worden we gelukkiger, en als we gelukkiger zijn, is onze relatie ook beter.
En een derde aspect is dat we weliswaar wel een erg goede match voor elkaar zijn, maar niet perfect. Er zijn gewoon dingen die ik graag zou willen in een relatie die vriendlief niet kan bieden, en andersom. Door elkaar de vrijheid te geven ook met andere mensen wat te doen, lost dat zich op.

En natuurlijk zijn er heus ook wel eens gevoelens van jaloezie, frustratie, verdriet, onzekerheid... Want het is soms best lastig, het hele gebeuren zo passen en meten dat het allemaal goed uitkomt en iedereen gelukkig is. Maar vaak lost dat zich prima op door gewoon te praten, te overleggen, eerlijk te zijn tegen elkaar.